ခံစားခ်က္တစ္ခုထဲနဲ႔ မ်က္စိကို စံုမွိတ္ ငါမင္းကိုခ်စ္ခဲ့တာ..
မင္းႏုတ္ခမ္းေလးဆူ
တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကမာၻပ်က္သလို ျဖစ္ခဲ့ရတာငါပါ..မင္းေပးတဲ့
မာယာခ်ိဳခ်ိဳေတြေၾကာင့္.. ငါ့ဘ၀ ကို.. အစိမ္းေရာင္ အခိုးေငြ႔႔ေတြနဲ႔
ငါရွင္သန္ဘူးခဲ့....
မင္း
အျပံုးေလးတစ္ခ်က္နဲ႔ ငါ မင္းရဲ့ ကမာၻကို အျပီးလာခဲ့မွာပါ..ဒါေပမယ့္..
မင္းမ်က္လံုးစိမ္းတစ္ခ်က္နဲ႔ ငါတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ကမာၻျခားခဲ့ပီ...အရာရာဟာ..
ေကာင္းကင္က တိမ္တိုက္ေတြလိုလြင့္ေမ်ာသြားခဲ့ျပီ...ကမ္းစပ္က ေသာင္ျပင္မွာ
ေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လို.. လိႈ္င္းတစ္ခ်က္ အရိုက္မွာ..
ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရၿပီ
ငါကိုယ္တိုင္..က ရူးသြပ္ခဲ့တာလား..မင္းကပဲ
စြန္႔လြတ္ခဲ့တာလား...ဘယ္လိုအေၾကာင္းတရား က မင္းဘ၀ကို..
မုန္တိုင္းထန္ေစခဲ့တာလည္းငါ မင္းကို အျပစ္မျမင္ရက္ ခဲ့ပါဘူး..
ငါ က မင္းေလ်ာက္ဖို႔ တံတားတစ္စင္း ခင္းေပးခဲ့တာပဲ
မင္းေလ်ွာက္ခ်င္မွျဖစ္တာပဲေလ..ငါသာ မင္းကိုတြဲေခၚခဲ့မယ္ဆိုရင္....ခ်စ္သူ မင္းခုခ်ိန္....။
by Ngaye
Panm on Sunday, 6 November 2011 at 17:12
ေရေမွ်ာေနတာ(22)ရက္ရွိေနၿပီ။ေရမခ်ဳိးရတာလဲၾကာေနၿပီ။ေရယာဥ္ဆုိတာခုတ္ေမာင္းေနရင္ေတာင္လွဳိင္းဒဏ္ကိုခံေနရတာစက္ရပ္ၿပီးေရေမွ်ာထားရင္ပိုဆုိးတယ္။ဝါရင့္/လုပ္သက္ရင့္စစ္သည္
( Seamen & Seadog)ေတြ
ကေတာင္ေရေမွ်ာထားတာကိုမုန္းၾကတယ္။ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ျမန္မာစကားပုံရွိတယ္ေလ(ဇီးျဖဴသီးကိုစေကာထဲ
ထည့္လွိမ့္သလုိ….)ဆုိသလုိခံစားရတာဗ်။ခုလဲအဲလုိမ်ဳိးျဖစ္ေနတာပဲ။ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမလဲဆုိတာကဘယ္သူမွမသိႏုိင္ဘူး။စစ္ဆင္ေရးResultမရမျခင္းကမ္းနားကပ္ခြင့္မရွိဘူးဗ်။ေရတပ္သားေတြရဲ႕ၿငီးေငြ႕စရာျမင္ကြင္း
ေတြထဲမွာတစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့နံနက္ဆုိပင္လယ္ႀကီးထဲကေနဝန္းႀကီးထြက္လာတယ္။ေနာက္ေခါင္းေပၚေက်ာ္သြားတယ္၊ၿပီးေတာ့ပင္လယ္ႀကီးထဲျပန္ဝင္သြားတယ္။ေနာက္ေနသလားေတာင္ထင္ရတယ္။အဲဒီလုိေန႔ရက္မ်ား
စြာနဲ႔အတူတစ္လနီးပါးရွိေနတာပါ။ေဟာ……ထူးျခားတဲ့အေျခအေနတစ္ခုကေရတပ္သားေတြကိုႏႈိးၾကြေစတယ္။
Radar
ေပၚမွာမသကၤာဖြယ္ရာပစ္မွတ္ႏွစ္ခုေတြ႕လုိ႔တဲ့ဗ်။သူတုိ႔ရဲ႕ဦးတည္က
တစ္ဖက္ႏုိင္ငံရဲ႕ေရျပင္ဆီကိုသြား
ေနတာပဲ။ေသခ်ာေအာင္
သူတုိ႔ရဲ႕တည္ေနရာကို
ေရပုံေပၚတင္ၾကည့္တယ္။က်ိန္းေသၿပီဆုိေတာ့
အကြာအေဝး
ကုိတုိင္းတယ္။ကိုယ္နဲ႔ဘယ္ေလာက္ေဝးလဲ။ေရမုိင္(35)ေဝးတယ္။သူတုိ႔ရဲ႕အျမန္ႏႈံးက(15)မုိင္ႏႈံးပဲ။လုိက္ဖုိ႔
ဆုံး ျဖတ္ၿပီးတဲ့အခါ 
